Čuveni glumac i “dobar momak” iz trija: Skorseze, De Niro, Peši. U saradnji sa pomenutim dvojcem odigrao je neke od najboljih uloga koje je Holivud video, a sebi je obezbedio jednu nominaciju za oskara i jednu pobedu. De Niro i Skorseze su Pešija primetili u filmu iz 1976. godine pod nazivom „The Death Collector“, niskobudžetnom krimi filmu.Tu je igrao sa prijateljem i kasnije stalnim saradnikom Frenkom VInsentom. Džozef Frenk „Džo“ Peši se posle tog dela, doduše, vratio svom restoranu u Bronksu i četiri godine bio je van filmske industrije. 1979. godine dobio je telefonski poziv od Skorsezea i De Nira koji su ga, oduševljeni njegovim talentom, pozvali da im se pridruži na filmu „Razjareni bik“.
Detinjstvo i rani život
Peši je rođen u Nju Džersiju. Već sa pet godina, pojavljivao se u predstavama u Njujorku, a sa 10 bio je standardan na televizijskom šou programu Startime Kids. Ipak 60-ih godina je postao „brica“ a tek 1980. godine je postao prepoznatljiv u Holivudu. Kod Pešija je to slučaj, jer po njegovom odabiru uloga deluje kao da ga film nikada nije zanimao u vidu karijere, već čisto kao kreativni proces.
Te 1980. godine pojavio se film Razjareni bik. De Niro je tumačio čuvenog boksera Džejka LaMotu, Džo Peši njegovog brata, Frenk Vinsent lokalnog mafijaša, a sve to pod budnim okom i režiserskom palicom Martija Skorsezea. Film je nominovan za 8 oskara, a jedna od nominacija pripala je Džo Pešiju, i to za sporednu ulogu.
Nova pauza i franšize
Posle ovog ostvarenja, glumac je napravio novu pauzu između filmova, ovog puta na dve godine, a jedino poznatije delo u kojem se pojavio u 80-im, pored Smrtonosnog oružja 2 (1989), bila je mala uloga. Pojavio se u filmu „Bilo jednom u Americi“ , gde je glavnu ulogu igrao Robert De Niro. Njih dvojica će i dalje sarađivati i to u još pet filmova: Dobri momci, Priča iz Bronksa, Kazino, Dobri pastir i Irac. Upravo je ostvarenje Dobri momci vratilo Pešija na glumačku mapu i za ovu maestralnu ulogu nagrađen je Oskarom za najbolju sporednu ulogu. Njegov govor je, za razliku od većine patetičnih zahvaljivanja drugih glumaca, bio kratak i jednostavan: „Bila je velika čast. Hvala“.
Iste godine, kada su izašli Dobri momci, ovaj glumac je imao još jednu, ispostaviće se kasnije, kultnu ulogu, ali u komediji Sam u kući sa Mekoli Kalkinom. Imaće Peši još nekoliko zapaženih uloga početkom devedesetih. Prvo u legendarnom filmu Olivera Stouna, „Dž.F.K.“ koji govori o ubistvu Kenedija, zatim će ponoviti svoju ulogu Lea Geca u Smrtonosnom oružju 3, i onda briljirati u fantastičnoj komediji Moj rođak Vini sa Marizom Tomei, koja je za ovu ulogu dobila nagradu Akademije.
Kazino i opet duo sa De Nirom
Pojedine uloge je ponovo ponavljao (Smrtonosno oružje 4, Sam u kući 2), ali bilo je još uvek mesta za maestralnu glumu, koju je ponovo pokazao u filmu Kazino, igrajući ono što zna najbolje, beskrupuloznog mafijaša Nikija Santora. Posle Smrtonosnog oružja 4, nije ga bilo čak 8 godina, zatim se pojavio u De Nirovom filmu Dobri pastir, da bi se ovoj industriji vratio tek 2010 i to opet nakratko filmom Ljubavni ranč.
Posle dugo čekanja i isčekivanja, Džoa Pešija smo imali prilike da gledamo u filmu Irac, nikog drugog do Martija Skorsezea.
Veliki šarmer
Zanimljivo je još napomenuti da je Peši sa svojih metar i 63 veliki šarmer pa je tako bio u nekoliko veza sa prelepim manekenkama od kojih je jedna Endži Everhart. Takođe neretko uzima mikrofon u ruke, pa je tako snimio par albuma i jedno vreme nastupao kao komičar sa svojim prijateljem Frenkom Vinsentom. Bio je veliki prijatelj komičara Džordža Karlina koji je ga je koristio u svojim nastupima izjavljujući da se pre moli Džo Pešiju nego bogu, jer Peši deluje kao: A guy who can get things done, aludirajući na njegove mafijaške uloge.
